بحران کرونا کی تمام می شود؟

در طی چند ماه اخیر، همه ما شاهد تسلیم شدن دنیا در مقابل یک ویروس به نام کروناویروس بودیم. شلوغ‌ترین مکان‌ها آن‌قدر خلوت شدند که شبیه به شهر ارواح شدند! از قرنطینه خانگی گرفته تا تعطیلی مدارس، محدودیت سفرها و ممنوعیت اجتماعات عمومی. بخش بهداشت و درمان کشورها بسیار ناتوان شده و به سطح فروپاشی نزدیک می‌شود و اقتصاد جهانی ضربه‌ای تاریخی خورده است. همه این تغییرات در پاسخ به شیوع یک بیماری کشنده به نام کووید-19 بود؛ اما این وضعیت چه موقع پایان خواهد یافت؟ و چه زمانی می‌توانیم به زندگی عادی خود ادامه دهیم؟

پاسخ به این سؤال به‌هیچ‌وجه کار ساده‌ای نیست؛ برخی کشورها در مورد زمان نزولی کردن سیر ابتلا به بیماری کووید-19، تاریخ‌هایی را اعلام کرده‌اند که در مورد ایران، این تاریخ به‌طور تقریبی در اردیبهشت‌ماه 99 اعلام شده است. بااین‌وجود نمی‌توان در مورد زمان دقیق توقف این بیماری و پایان بحران، نظری داد. حتی برخی از متخصصین معتقدند که بیماری کرونا ممکن است اوجهای متعدد داشته باشد!

برخی از متخصصین معتقدند که خروج از این بحران ممکن است حتی سال‌ها به طول بینجامد تا جایی که همه افراد به آن مبتلا شوند! به این حالت "ایمنی گله‌ای" گفته می‌شود. به این معنی که تعداد کافی از مردم در برابر این بیماری ایمن شده باشند. برای رسیدن به این نتیجه تنها دو راه وجود دارد:

- راه اول تولید واکسن و رساندن آن به تعداد کافی از افراد.

- راه دوم که سریع‌ترین و ناخوشایندترین راه است، این است که ویروس کرونا میلیاردها انسان را آلوده کند که می‌تواند منجر به فرسایش سیستم‌های بهداشتی و افزایش قابل توجه تعداد مرگ‌ومیرها بشود. در این میان، تعدادی از افراد که از بیماری بهبود می‌یابند، احتمالاً در برابر ابتلای مجدد مصون می‌شوند. برخی از کارشناسان معتقدند که ایمنی باید حتماً از طریق ابتلای مستقیم به خود بیماری صورت بگیرد و ایمنی واکسن کافی نیست. البته در مورد ویروس کرونا هنوز مشخص نیست که شامل این موضوع می‌شود یا نه.

برخی تحقیقات نشان می‌دهد که تعداد واقعی افراد آلوده به ویروس بسیار بیشتر از موارد تائید شده است. اگر این واقعیت داشته باشد، ممکن است دنیا به ایمنی گله‌ای بسیار نزدیک‌تر از آن باشد که ما فکر می‌کنیم و این اتفاق خوبی است.

خاتمه دادن به بحران کرونا یک چالش بزرگ علمی و اجتماعی است. به عقیده متخصصین سه چالش اصلی برای خارج شدن از این آشفتگی وجود دارد:

باید مشخص شود که ابتلا به این بیماری تا چه حد در بهبودیافتگان ایجاد مصونیت می‌کند. خیلی مهم است که بدانیم کسانی که این بیماری را گرفته‌اند، مجدداً به آن مبتلا می‌شوند یا نه. سایر ویروس‌های کرونا منجر به پاسخ ایمنی بسیار ضعیفی می‌شوند و افراد می‌توانند چندین بار در زندگی خود همان ویروس را بگیرند. اگر این موضوع در مورد ویروس کرونا جدید هم صدق کند، کار بسیار سخت‌تر می‌شود.

این‌که دانشمندان چه زمانی بتوانند داروها و واکسن‌های بیماری کووید-19 را کشف کنند، یک عامل تعیین‌کننده دیگر است. تحقیقات مختلفی در این زمینه انجام شده است که برخی نتایج موفقیت‌آمیزی هم داشته‌اند اما هنوز هیچ محصولی، نهایی نشده و به تائید مراجع علمی و تولید انبوه نرسیده است. عملی شدن تولید واکسن برای کرونا حداقل به 12 تا 18 ماه زمان نیاز دارد. همچنین باید دارویی تولید شود که بلافاصله به افراد بیمار داده شود تا از انتقال ویروس به دیگر افراد جلوگیری شود.

باید بدانیم که قرنطینه کردن و اعمال شرایط اجتماعی خاص جهت نزولی کردن سیر ابتلا به عفونت کروناویروس جدید تا چه زمانی امکان‌پذیر است و دولت‌ها تا کجا می‌توانند از پس هزینه‌های اقتصادی و سیاسی آن بربیایند. علاوه بر این، ظرفیت واحدهای مراقبت ویژه باید افزایش پیدا کند تا توان مقابله شیوع مجدد بیماری کرونا و دیگر انواع عفونت‌ها را داشته باشد. قاعدتاً وقتی تختخواب‌های مراقبت‌های ویژه بیمارستان‌ها همگی اشغال شده باشند، مرگ‌ومیرها افزایش می‌یابد. این موضوع نیز هزینه‌های زیادی را برای دولت‌ها در پی خواهد داشت.

مردم نباید انتظار داشته باشند که زندگی به‌سرعت به حالت عادی برگردد و لغو زودهنگام محدودیت‌ها می‌تواند باعث افزایش تعداد مبتلایان و حتی اوج گرفتن شیوع بیماری شود. پس‌ازآنکه مقامات چین شروع به بازگشایی شهر ووهان کردند، جایی که این بیماری همه‌گیر، از آنجا آغاز شد، بخش‌هایی از این شهر مجدداً تعطیل شده‌اند. برخی از کارشناسان معتقدند که قرنطینه شهرها باید دو، سه یا حتی شش ماه ادامه یابد.

به عقیده گروهی از دانشمندان نمی‌توان هیچ نقطه پایانی برای این بیماری تعریف کرد. به عقیده آن‌ها تنها گزینه کاربردی، تغییرات دائمی در رفتار ما است که به ما امکان می‌دهد میزان انتقال عفونت کرونا ویروس را در پایینترین حد نگه داریم تا دولت‌ها و مراکز بهداشت و درمان بتوانند کنترل اوضاع را به دست بگیرند.

درنهایت اگر خوش‌شانس باشیم، ممکن است شیوع ویروس کرونا با شروع تابستان در نیمکره شمالی کاهش یابد، دقیقاً مانند آنفولانزا که با تغییرات فصلی کاهش می‌یابد؛ اما هنوز مشخص نیست که آیا هوای گرم در مورد این ویروس هم نقش موثری ایفا خواهد کرد یا خیر. حتی اگر گرمای هوا باعث از بین رفتن این اپیدمی نشود، ممکن است تا بازگشت مجدد شیوع این بیماری در فصل پاییز، فرصتی برای تجدید قوا به بخش‌های مختلف دولت‌ها بدهد.

داروخانه تهران