تیامین چیست ؟ آشنایی با ویتامین ب1 و ویژگی های آن

تیامین یا همان ویتامین ب1 در بسیاری از مواد غذایی یافت می‌شود از جمله مخمر، دانه غلات، حبوبات، آجیل و خشکبار و گوشت. اغلب در ترکیب با سایر ویتامین‌های گروه B استفاده می‌شود و در بسیاری از محصولات ب-کمپلکس یافت می‌شود. کمپلکس‌های ویتامین‌ B یا ب-کمپلکس ها عموما حاوی ویتامین B1 (تیامین)، ویتامین B2 (ریبوفلاوین)، ویتامین B3 (نیاسین/نیاسینآمید)، ویتامین B5 (اسید پانتوتنیک)، ویتامین B6 (پیریدوکسین)، ویتامین B12 (سیانوکوبالامین) و اسید فولیک است. با این حال برخی از محصولات نیز حاوی تمامی این مواد نیستند و برخی ممکن است حاوی مواد دیگر مانند بیوتین، اسید پارا آمینوبنزوئیک (PABA)، بیتارات کولین و اینوزیتول باشند.

از موارد مصرف تیامین ، می توان به سندروم کمبود تیامین و بیماریهایی مثل بری‌بری، التهاب اعصاب (نوریت) مرتبط با بیماری پلاگر و یا حتی بارداری اشاره کرد.

از این ویتامین در مشکلات گوارشی مانند کاهش اشتها، کولیت اولسراتیو و اسهال مداوم هم استفاده می‌شود.

در مقاله ای از وب سایت WebMd می خوانیم که ویتامین B1 در موارد دیگری همچون ایدز و ضعف سیستم ایمنی بدن، دردهای دیابتی، بیماری‌های قلبی، اعتیاد به الکل، پیری، زخم‌های دهانی، آب مروارید، تهوع و همچنین بهبود عملکرد ورزشی استفاده می‌شود. سایر موارد استفاده از ویتامین B1 شامل پیشگیری از سرطان دهانه رحم و جلوگیری از پیشرفت بیماری های کلیوی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو است.

برخی افراد از این مکمل برای حفظ نگاه مثبت به زندگی، افزایش توانایی یادگیری، افزایش انرژی، مبارزه با استرس، و پیشگیری از ضعیف شدن حافظه در مواردی همچون بیماری آلزایمر نیز استفاده می‌کنند.

متخصصین و پزشکان نیز از تیامین در موارد متعددی استفاده می کنند. از جمله یک نوع اختلال حافظه به نام سندروم انسفالوپاتی ورنیکه، و یا در بیماری های مزمن که در آن بیمار دچار کمبود تیامین می شود. همچنین در درمان اعتیاد به الکل جهت کنترل علایم ترک و یا در بیمارانی که به کما رفته اند.

نقش تیامین در بدن چیست؟

 

بدن برای استفاده مناسب و صحیح از کربوهیدرات‌ها به تیامین نیاز دارد.

کاربردها تیامن

 

• اختلالات متابولیک

• کمبود تیامین
جذب خوراکی ویتامین ب1  به پیشگیری و درمان کمبود تیامین کمک می‌کند.

• اختلال مغزی ناشی از کمبود تیامین (سندروم کورساکوف ورنیکه)
تیامین به کاهش ریسک و علائم یک اختلال مغزی خاص به نام سندروم کورساکوف ورنیکه (WKS) کمک می‌کند. این اختلال مغزی مربوط به سطوح پایین تیامین است (کمبود تیامین) و اغلب در افراد الکلی دیده می‌شود. بین 30 تا 80 درصد از افراد الکلی کمبود تیامین دارند. به نظر می‌رسد که دادن تیامین به کاهش ریسک توسعه WKS و کاهش عوارض و علائم WKS در طول ترک الکل کمک می‌کند.

• آب مروارید
مصرف تیامین بالا به عنوان بخشی از رژیم غذایی با کاهش خطر ایجاد آب مروارید همراه است.

• بیماری کلیه در افراد مبتلا به دیابت
تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که مصرف تیامین با دوز بالا (100 میلی‌گرم سه بار در روز) به مدت سه ماه میزان آلبومین در ادرار افراد مبتلا به دیابت نوع 2 را کاهش داده است. آلبومین در ادرار یک نشانه از آسیب کلیوی است.

• قاعدگی دردناک (دیسمنوره)
تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف تیامین به مدت 90 روز باعث توقف درد همراه با قاعدگی در دختران 12 تا 21 ساله شده است.

شما عزیزان می‌توانید جهت خرید قرص دیابت از وب سایت داروخانه آنلاین تهران به بخش خرید انواع مکمل مراجعه کنید.

عوارض ویتامین ب1

احتمالا مصرف تیامین به مقدار مناسب از طریق دهان بی‌خطر است، هر چند واکنش‌های آلرژیک و تحریک پوست نیز به ندرت رخ داده است. همچنین احتمالا اگر به میزان مناسب از طریق تزریق داخل وریدی (IV) توسط پزشک تجویز شود بی‌خطر خواهد بود. شربت تیامین یک محصول تایید شدۀ توسط FDA است.

در افرادی که مشکلات کبدی دارند، الکل زیاد مصرف می‌کنند یا شرایط خاص دیگری دارند ممکن است تیامین به خوبی جذب نشود.

 

 

خوراکی: 

• در مورد بزرگسالانی که تا حدودی با کمبود تیامین در بدن مواجه هستند (کمبود خفیف تیامین): دوز معمول برای تیامین 5-30 میلی‌گرم روزانه به هر دو صورت تک‌دوز یا دوز منقسم به مدت یک ماه. دوز معمول برای کمبود شدید می‌تواند تا 300 میلی گرم در روز افزایش یابد. 

• برای کاهش خطر ابتلا به آب مروارید: مصرف روزانه حدود 10 میلی‌گرم تیامین.

معمولا به عنوان یک مکمل غذایی در بزرگسالان حدود 1-2 میلی گرم تیامین به صورت روزانه استفاده می‌شود. مقدار مجاز توصیه شده روزانه برای تیامین (RDA) عبارت است از:

نوزدان 0-6 ماه 0.2 میلی‌گرم

نوزدان 7-12 ماه 0.3 میلی‌گرم

کودکان 1-3 سال 0.5 میلی‌گرم

کودکان 4-8 سال 0.6 میلی‌گرم

پسران 9-13 سال 0.9 میلی‌گرم

مردان 14 سال و بزرگتر 1.2 میلی‌گرم

دختران 9-13 سال 0.9 میلی‌گرم

زنان 14-18 سال 1 میلی‌گرم

زنان بزرگتر از 18 سال 1.1 میلی‌گرم

زنان باردار 1.4 میلی‌گرم

 و زنان شیرده، 1.5 میلی‌گرم

گردآوری مطلب: دکتر بهرام دهخوارقانی